BIBLIOTECA DAS PALABRAS MÁXICAS: BIBLIOENIGMA 2

martes, 5 de noviembre de 2013

BIBLIOENIGMA 2

XA ESTÁ AQUÍ O BIBLIOENIGMA NÚMERO 2.

PREPARADOS???

Nesta ocasión toca investigar sobre este froito que estades vendo na foto.

Mmmmm ... que ben sabe!!!

Non esquezades recoller a "tarxeta de participación" na biblioteca das palabras máxicas.

BOA SORTE E BOA INVESTIGACIÓN!!!

Aquí tedes unha pequena información que vos pode ser útil:

A CASTAÑA

(Nome científico: castanea sativa)

A castaña é un dos alimentos máis antigos da humanidade. Dende o Paleolítico o home aproveitouse e alimentouse dela. Ata hai poucos anos eran alimento base da poboación europea. No século XVI viñeron as patacas e o millo de América e pouco a pouco as castañas perderon protagonismo.

Pódense comer de moitas maneiras: asadas, cocidas... (Cando lle quitamos as cascas ás castañas cocidas, frescas ou asada, dise debullar). Antigamente facíase fariña coas castañas secas, tamén chamadas "pilongas".

A árbore que dá as castañas é o castiñeiro. O número de castiñeiros diminuiu en Galicia a pesar das repoboacións, a causa é principalmente pola invasión de piñeiros, eucaliptos e outras especies arbóreas, así como tamén os incendios forestais.

De todas as árbores que hai en Europa, o castiñeiro é a árbore que máis anos pode chegar a vivir. O castiñeiro máis famoso do mundo está en Italia, na provincia de Catania e dise que ten uns 3.000 anos. En Galicia o máis antigo está no concello de Manzaneda (Ourense) e calcúlase que pode ter uns 1.000 anos. Precísanse dez persoas adultas collidas da man, cos brazos extendidos, para poder rodear o contorno da árbore. A flor dos castiñeiros chámase candea.

Cando celebramos a festa do magosto, adoitase facer xogos populares, bailar, cantar ... É común tiznarse a cara uns aos outros cos restos da fogata e saltala para que dea boa sorte.

A castaña é o froito máis ligado á nosa cultura, ten un amplo vocabulario que a identifica nas súas diferentes formas e fases de crecemento. Forman parte do noso refraneiro popular, deron orixe a moitos topónimos de Galicia e están presente en moitas expresións que usamos a cotío. Algunha destas expresións son:

- Non estar para asar castañar (quere dicir: non ter ganas de festa)

- Pegarse un castañazo (quere dicir: darse un golpe forte)

- Manda castaña! (usamos esta expresión cando algo nos sorprende)

A castaña é un alimento moi nutritivo. Nesta táboa podes ver todo o que achega ao noso corpo: